Μερικοί συλλογισμοί για το μπάσκετ
1. Ο επόμενος μεγάλος Έλληνας πασέρ
Πολλοί διαμαρτύρονται ότι δεν αναδεικνύονται πλέον νέα ταλέντα στο Ελληνικό μπάσκετ, αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο επόμενος μεγάλος Έλληνας παίκτης, και ούτω καθεξής.
Ένας πολύ καλός παίκτης όμως σίγουρα κάποια στιγμή θα εμφανιστεί. Αυτό είναι δεδομένο, αφού σε όλες τις χρονικές περιόδους του Ελληνικού μπάσκετ υπήρχαν μεγάλοι παίκτες, από τον Κολοκυθά και τον Γιατζόγλου, τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τον Φάνη Χριστοδούλου, έως και τους πιο σύγχρονους Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη κλπ.
Το σημαντικότερο όμως είναι ποιος θα είναι ο επόμενος μεγάλος πασέρ της Ελλάδας, αφού έχουμε ήδη χτίσει μια παράδοση στον τομέα αυτό, με τους Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη, Καλάθη και τελευταίο (έως σήμερα) των μεγάλων πασέρ τον Κώστα Σλούκα.
Ένας πολύ καλός πασέρ είναι και πολύ μεγάλο πλεονέκτημα για μια ομάδα, αλλά είναι πιο δύσκολο να αναδειχθεί από έναν πολύ καλό παίκτη, γιατί προϋποθέτει να συνυπάρχουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα: αντίληψη του παιχνιδιού, διάθεση να αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του, λήψη σωστών αποφάσεων τις κρίσιμες στιγμές του παιχνιδιού, αλλά και καλή περιμετρική όραση και μεγάλη ικανότητα στην πάσα χωρίς λάθη.
Εκτός αυτών, χρειάζεται να είναι και λίγο σκόρερ ώστε να παίρνει πάνω του την ομάδα όταν χρειάζεται. Το μέλλον θα δείξει ποιος θα αναδειχθεί...
2. Το τρίποντο στο παιχνίδι και στον αιφνιδιασμό
"Με λένε Στεφ Κάρι και σουτάρω τρίποντο από παντού."
Ο Κάρι, ο παίκτης που θα μείνει στην ιστορία ως αυτός που άλλαξε το παιχνίδι από τη στιγμή που άρχισε να βάζει τρίποντα σωρηδόν από όλες τις θέσεις, έχει επηρεάσει και όλους τους υπόλοιπους να σουτάρουν.
Στο ΝΒΑ, σπρωγμένοι και από το σκεπτικό των Αμερικανών ότι 'το δίποντο σουτ από μέση απόσταση είναι λίγο-πολύ ανώφελο', εκτελούν τρίποντα όλοι πλέον, ψηλοί και κοντοί, καλοί, μέτριοι και κάτω του μετρίου σουτέρ. Συν το ότι πολλοί κάνουν τρίποντα και στον αιφνιδιασμό.
Το παιχνίδι στην Ευρώπη έχει επηρεαστεί και αυτό, με τα τρίποντα να έχουν αυξηθεί κατά πολύ στα παιχνίδια και σε αρκετές περιπτώσεις παίκτες να σηκώνονται για τρίποντο στον αιφνιδιασμό. Το ποσοστό ευστοχίας βέβαια στα τρίποντα ακόμα και του καλύτερου σουτέρ είναι πολύ κάτω από 50%, επομένως συνήθως το αποτέλεσμα είναι να πηγαίνει στράφι η επίθεση, αφού χάνεται το σουτ και μαζί ένα πιο σίγουρο καλάθι δύο πόντων αν ο αιφνιδιασμός κατέληγε σε ένα κλασικό λέι-απ.