Η προσπάθεια του τελευταίου εξάλεπτου για την ανατροπή ήταν σε κάθε περίπτωση συγκλονιστική.
Σε άλλο ένα παιχνιδι ο Παναθηναϊκός έδειξε αδράνεια στην άμυνα και αναλώθηκε σε ατομικές προσπάθειες στην επίθεση.
Η μόνη βελτίωση σε σχέση με άλλα παιχνίδια ήταν η υπερπροσπάθεια στο τελευταίο εξάλεπτο του παιχνιδιού που τελικα δεν έφερε τη νίκη.
Επιπλέον, οι παίκτες που θα περίμενες να πάρουν το παιχνίδι στις πλάτες στους ήταν εκτός κλίματος. Φωτεινή εξαίρεση ο Παπαπέτρου, που ήταν με διαφορά ο καλύτερος του γηπέδου και έχει αναγάγει το step back και το fade away σε επιστήμη.
Ο Φερέλ είναι ακόμα άγνωστος μεταξύ αγνώστων, αλλά δε φαίνεται να είναι ο παίκτης που λείπει απλο τον Παναθηναϊκό που χρειάζεται έναν πιο εγκεφαλικό παίκτη.
Η προσπάθεια πάντως του τελευταίου εξάλεπτου είναι αξιομνημόνευτη. Τα σουτ του Μέικον και οι μπούκες του Νέντοβιτς έδωσαν ελπίδα στον Παναθηναϊκό που μείωσε στους 4 πόντους αλλά στο τέλος δεν κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι.
Πάντως ο Μέικον είναι εξαιρετική περίπτωση clutch παίκτη, με εκτελεστικη δεινότητα και αίσθηση του χώρου και μπορείς κάνει τη διαφορά σε κλειστά παιχνίδια.